Johann Friedrich Böttger jest tą osobą, która stoi za produkcja porcelany w Europie. W jego czasach porcelana miała wartość złota. Do wynalezienia porcelany mogącej się równać z chińską potrzebny był więc alchemik.
W wieku zaledwie 18 lat Böttger został aresztowany i na rozkaz Augusta Mocnego sprowadzony do Drezna. Młody alchemik nie popełnił żadnego przestępstwa, ale elektor saski dowiedział się o jego wysiłkach wyprodukowania złota. August zmusił Böttgera do pracy nad uzyskaniem złota drogą alchemiczną. Jego wysiłki okazały sie jednak bezowocne. W 1703 roku spróbował uciec do Pragi, ale został złapany i ponownie sprowadzony do Drezna.
W tej beznadziejnej sytuacji w historii pojawił się Ehrenfried Walter von Tschirnhaus, który od 20 lat pracował nad odkryciem sekretu porcelany. W 1705 roku obaj naukowcy rozpoczęli pracę w Miśni.
Potrzeba było kolejnych 3 lat, wielu wysiłków i ponownej przeprowadzki do twierdzy w Dreźnie, aby Böttger określił w końcu użyteczną praktycznie recepturę produkcji porcelany. Był to rok 1708, a produkcja w Dreźnie ruszyła w 1709 roku. W tym samym czasie August mocny rozpoczął budowę Królewskiej Fabryki Porcelany w Miśni, w której produkcję rozpoczęto w 1710 roku.
Na początku w Misni wytwarzano wyroby czerwone dzisiaj znane jako kamionka bottgerowska. W 1713 roku rozpoczęła się jednak produkcja wysokiej jakości białej porcelany. Böttger zmarł w 1719 roku. Do tego czasu miśnieńska fabryka wytwarzała już wyroby, które przyćmiły nawet najlepszą chińska porcelanę.
Po śmierci Böttgera zarządzanie fabryką przeszło w ręce Johanna Gregora Höroldta. Zagościł on tu na 50 lat i zdominował pracę warsztatu malarskiego. Höroldt stworzył bogatą paletę kolorów emalii używanych do dekoracji porcelany. Jego prace określane są jako chinoiserie, jako że wykorzystywał typowe motywy orientalne. Wynalezione przez niego farby do dziś są wykorzystywane do dekorowania porcelany.
W Miśni pracowali tak wielcy modelarze jak Johann Gottlieb Kirchner i Johann Joachim Kändler. Kirchner był pierwszym, który tworzył wielkie figury porcelanowe, szczególnie koncentrując sie na figurach świętych w barokowym stylu. Kirchner zrezygnował w 1733 roku i jego stanowisko otrzymał dotychczasowy asystent Kändler, który został szefem modelarzy. Kändler stał się najbardziej znanym z miśnieńskich twórców porcelany. Jego rokokowe figurki miały wpływ na wytwórców porcelany w całej Europie. Pracował dla fabryki w Miśni do swojej śmierci w 1775 roku.
Druga połowa XVIII w. to przejście do projektów w stylu neoklasycystycznym. W tym czasie zespołem modelarzy kierował Michel Victor Acier. Produkcję z Miśni zdominowały figury inspirowane mitologią.
Następcą Aciera został hrabia Camillo Marcolini, który zarządzał fabryką w latach 1774 – 1815. Jego rządy zakończyły się ogromnym zadłużeniem fabryki. Dzięki wprowadzeniu szeregu innowacji technologicznych i dostosowaniu produkcji do gustów ówczesnych konsumentów, sytuacja finansowa się jednak w kolejnych latach poprawiła. W 1830 roku zmieniono nazwę na Staatliche Porzellan Manufaktur.
W latach 1861 – 1864 wybudowano działający do dziś zakład produkcyjny w dolinie Triebisch. W 1916 roku otwarto Muzeum Porcelany w Miśni.
Od 1991 roku fabryka działa jako spółka publiczna Staatliche Meissener Porzellan-Manufaktur GmbH, której udziałowcem jest rząd Saksonii. W Miśni nadal produkowana jest najdroższa na świecie porcelana.
