Fabryka została założona w 1835 r. przez Ludwiga Oels. Początkowo był to warsztat dekorujący porcelanowe elementy fajek. Oelsowi nie udało się na czas uzyskać koncesji na prowadzenie firmy, a co za tym idzie miał problem z zaopatrzeniem w drewno potrzebne do wypalania swoich wyrobów w piecach. W 1839 r. Oels musiał sprzedać firmę Danielowi Kämpfe i Friedmannowi Greinerowi.
Nowi właściciele zdobyli ostatecznie koncesję od miejscowego władcy, ale nadal mieli problem z dostępem do drewna. W 1844 r. Porzellanmanufaktur Kämpfe & Greiner została sprzedana biznesmenowi o nazwisku Dressel i Johannowi Friedrichowi Andreasowi Kister.
Dressel i Kister rozwiązali w końcu kwestię dostaw drewna. W efekcie rozpoczęli produkcję porcelanowych figurek.
Od 1863 r. zakład był własnością syna Johanna Kistera, Augusta Wilhelma Fridolina Kistera. Firma dysponowała sklepami pokazowymi m.in. Barcelonie, Londynie, Lizbonie, Paryżu i Berlinie. Dla Kistera pracowali znani artyści i modelarze, jak prof. Reinhard Möller, prof. Otto Poertzel, Felix Zeh i Carl Fuchs.
Porzellanmanufaktur A.W.F. Kister w 1905 r. została przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (G.m.b.H.). W 1920 r. firmę kupił baron von Schilling, ale do 1962 r. nazwa spółki pozostała niezmieniona. Ostatecznie komunistyczne władze NRD znacjonalizowały firmę w 1972 r.
Państwowa V.E.B. Porzellanmanufaktur Scheibe-Alsbach działała do czasu zjednoczenia Niemiec w 1990 r. Wówczas firmę przejęła Königlich privilegierte Porzellanfabrik Tettau G.m.b.H. Nowy właściciel nie był zainteresowany w inwestowaniu w zakład. Zostawił sobie tylko sygnatury, znaki handlowe i odlewy. Większość budynków fabryki została wyburzona.
