Położona na Wołyniu wytwórnia fajansu i porcelany w Kamiennym Brodzie (obecnie Ukraina) była początkowo własnością hrabiego Tyszkiewicza i księżnej Anny Jabłonowskiej. Nie ma zgody, jeśli chodzi o datę założenia fabryki. Według niektórych źródeł mogło to już mieć miejsce w połowie XIX w., gdy w okolicy odkryto zasoby odpowiedniej do produkcji ceramiki gliny.
W 1869 r. zakład stał się własnością hrabiny Stroganowej. Kolejnym właścicielem od 1876 r. był znany przedsiębiorca A. F. Sussmann. W tym roku zatrudnienie sięgnęło 149 osób. Pod koniec XIX w. w fabryce wykorzystywano już maszynę parową, a zatrudnienie wzrosło do 400 osób.
W zakładzie produkowano zarówno fajans, jak i porcelanę. Z czasem produkcja fajansu zaczęła dominować, szczególnie po pożarze z 1892 r. Wytwarzano tu zastawy stołowe, a także ceramikę dekoracyjną, jak też figurki fajansowe. W 1913 firma trafiła w ręce lokalnego oddziału banku.
W 1916 r. podczas I wojny światowej kolejny pożar zniszczył zakład. Poważne prace związane z jego odbudową rozpoczęły się dopiero w 1926 r. pod kierownictwem I.V. Mikheeva. Podczas II wojny światowej produkcję w Kamiennym Brodzie kontynuowano do 1943 r.
Po II wojnie światowej wyroby zakładu utraciły swój indywidualny styl. Zniszczona podczas wojny infrastruktura była odbudowywana bardzo powoli. Przedwojenny poziom produkcji osiągnięto dopiero w 1967 r. W 1976 r. firma obchodziła 100-lecie istnienia. W 2000 r. trwała kolejna modernizacja zakładu.
