Höchster Porzellan-Manufaktur została założona w 1746 r. w oparciu o przywilej nadany przez elektora Moguncji Johanna Carla von Ostein. Fabrykę założyli Johann Christoph Göltz i Adam Friedrich von Löwenfinck. Przywilej dawał firmie monopol na produkcję porcelany na terenie rządzonym przez książąt-elektorów Moguncji. Fabryka była drugą z najstarszych manufaktur porcelany w Niemczech. Sygnaturą Hoechst stało się koło z herbu arcybiskupstwa Moguncji.
Początkowo produkowano tu tylko fajans, ale po 4 latach w 1750 r. przeprowadzono pierwszy wypał porcelany. W 1749 Löwenfinck został zmuszony przez Göltz do odejścia z firmy. Już w 1756 r. firma zbankrutowała. Aktywa fabryki przejął Johann Heinrich Maas i kontynuował produkcję.
Dwóch artystów miało dojmuujący wpływ na produkcję porcelany Höchst. Laurentius Russinger pracował jako starszy modelarz w czasach, gdy firmą kierował Maas, a Johann Peter Melchior był związany z zakładem od 1768 r.
W 1765 r. firmę przekształcono w spółkę akcyjną. W kolejnych latach właściciele i zarządzający fabryką zmieniali się kilkukrotnie. Höchster Porzellan-Manufaktur rozwiązano oficjalnie w 1796 r. Produkcję wstrzymano już wcześniej - w latach 1792/93. Powodem takiej decyzji były turbulencje związane z Rewolucją Francuską, a także oblężenie i okupacja Moguncji.
W 1947 r. fabrykę porcelany z Höchst reaktywowano, a zakład produkcyjny zlokalizowano w dzielnicy Frankfurtu, Sossenheim. W 1963 r. firma została ponownie zamknięta, ale w 2 lata później wznowiono produkcję.
W 2009 r. fabryka Höchst przejęła produkcję znanych porcelanowych figurek Hummel. W 2018 r. spółka zbankrutowała po raz kolejny. Znalazł się jednak kolejny prywatny inwestor, który reaktywował firmę.
