Manufaktura w Sophienau na Śląsku została założona w 1857 roku przez Juliusa Schwarza. Już w dwa lata później zakład kupił Joseph Schachtel. Początkowo wytwarzano tu niewielkie przedmioty z porcelany. W 1866 roku fabryka została wyposażona w nowe urządzenia do produkcji białej porcelany. W 1875 roku ruszyła z kolei malarnia, co z czasem pozwoliło na uruchomienie produkcji eksportowej na chłonny amerykański rynek.
W tym samym czasie w Zofiówce rozpoczęto wytwarzanie porcelany elektrotechnicznej. Produkcja izolatorów elektrycznych szybko stała się głównym źródłem przychodów fabryki. Dodatkowy impet firma nabrała dzięki przeprowadzeniu w 1880 roku w pobliżu linii kolejowej.
W 1887 roku firmę przekształcono w spółkę jawną. Eugen i Max Schachtel, synowie Josepha Schachtela zostali wspólnikami w spółce. Joseph Schachtel zmarł 16 października tego samego roku.
W 1897 zarządzanie fabryką zostało powierzone jej długotrwałemu pracownikowi, Gottfriedowi Beckerowi. Pomimo znakomitej sprzedaży porcelany elektrotechnicznej, w Sophienau utrzymana została produkcja porcelany stołowej. W 1910 roku firma miała już własną bocznicę kolejową.
Max Schachtel zmarł w 1913 roku. Jedynym właścicielem firmy został Eugen Schachtel. Trzy lata później firmę przekształcono w spółkę akcyjną. Nowa nazwa nawiązywała do pobliskiego Charlottenbrunn. W 1919 roku przywrócono nazwę Fabryka Porcelany Joseph Schachtel. Eugen Schachtel zmarł w 1920 roku. W 1922 roku fabryka została przejęta przez koncern Meiningen Strupp.
Pomimo ostrego spadku popytu podczas kryzysu światowego, spółka przetrwała ten trudny okres. Po II wojnie światowej fabryka została znacjonalizowana. Kontynuowano tu produkcję porcelany elektrotechnicznej.
