W niewielkim mieście Tiefenfurt (Parowa) działały trzy fabryki porcelany.
Pierwsza fabryka fajansu w tej miejscowości powstała już w 1808 roku. Założycielem firmy był Johann Heinrich Nicolai Matthiesen. Jego syn Friedrich Nicolai Matthiesen rozpoczął w 1865 roku produkcję porcelany.
Fabrykę w 1872 roku przemianowano na Schlesische Porzellan- und Steingut-Manufaktur AG. Już jednak w 1885 roku firma zbankrutowała. Aktywa upadłej fabryki zostały przejęte przez Louisa Lövinsohna.
W 1891 roku nowym właścicielem został Paul Donath, który pracował w niej wcześniej jako dyrektor zarządzający. W 1909 roku firmę przekształcono w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (GmbH). Carl Hans Tuppack przejął udziały w spółce w 1918 roku i kierował nią do 1944 roku.
Inna manufaktura fajansu miejscowości Tiefenfurt została założona w 1832 roku przez Christiana Mathiesena. Firma w 1872 roku została przejęta przez Tiefenfurther Porzellan- und Chamottewaren-Fabriken AG.
W 1876 roku fabryka stała się własnością rodziny Rädisch. W 1901 roku firmę kupił Kuno Steinmann. W latach 1943 - 1944 próbę reaktywacji firmy podjął Walther Becht.
Kolejna fabryka została założona w 1865 roku przez Carla Rädischa. W trzy lata później produkowano tu już porcelanę. W 1883 roku interes przejął Kuno Steinmann. W 1929 roku produkcja firmy została przestawiona na ceramikę piecową.
Rodzina Steinmanów miała żydowskie pochodzenie. W 1938 roku naziści mieli ich zmusić do porzucenia firmy. Z innych źródeł wynika jednak, że rodzina Steinmannów sprzedała firmę w 1932 roku w wyniku problemów finansowych wywołanych kryzysem światowym.
