Fabryka Porcelany Koch & Schnorr została zlokalizowana w niemieckim mieście Stadtlengsfeld. Manufaktura była gotowa w 1889 roku. W ciągu kilku lat firma popadła w problemy finansowe, a w rezultacie w 1895 roku zbankrutowała.
W 1896 roku fabryka została przejęta przez Carla Frischa i jego rodzinę. Fabryka Porcelany Carla Frischa pomimo prób uzdrowienia w dalszym ciągu nie generowała zysków. Carl Frisch popełnił samobójstwo w 1901 roku po tym, jak spółka zbankrutowała.
W 1902 roku aktywa upadłej spółki zostały przejęte przez Büchnera, Seifferta, Reussa i Beckmanna, którzy stworzyli Porzellanfabrik Stadtlengsfeld G.m.b.H. Nadal jednak nie doszło do osiągnięcia trwałej zyskowności. Powodem kłopotów były m.in. katastrofy naturalne, jak powodzie i pożary. Około 1913 roku wprowadzono do produkcji wzory dekoracji Strohblume i Zwiebelmuster.
Po I wojnie światowej w 1919 roku firma została przekształcona w spółkę akcyjną (Porzellanfabrik Stadtlengsfeld A.G.). W 1930 roku spółkę przemianowano na Felda Porzellan, a później na Felda Rhön Porzellan.
Spółka została znacjonalizowana w 1950 roku po powstaniu Niemieckiej Republiki Demokratycznej. od tego czasu działała pod nazwą V.E.B. Porzellanwerk Stadtlengsfeld. W 1969 roku fabryka została częścią kombinatu Colditz.
Następna zmiana nadeszła wraz ze zjednoczeniem Niemiec. Sprywatyzowana spółka najpierw działała jako Lengsfeld Rhön Porzellan G.m.b.H., a następnie aż do bankructwa w 1998 roku jako Lengsfeld Porzellan A.G.
Firma została ponownie przywrócona do życia w 1999 roku jako Gilitzer Porzellan-Manufaktur G.m.b.H. Przejęto nawet znaną z produkcji figurek Wallendorfer Porzellanmanufaktur G.m.b.H. Ostatecznie jednak nie udało się przetrwać i w 2007 roku zakończono produkcję.
