Fabryka Fajansu w Koniakowie
Rosyjska fabryka fajansu im. Kalinina funkcjonowała przez półtora wieku. Zakład powstał w 1809 roku i działał do lat 70. XX wieku. Założycielem firmy był F.-H. Brinner.
W 1918 roku znacjonalizowana została fabryka Towarzystwa Kuzniecowa w wiosce Kuzniecowo. Produkcja została przywrócona jednak dopiero w 1923 roku. W rok później fabryce nadano nazwę Twerska Porcelanowo-Fajansowa Fabryka im. M.I. Kalinina w Kuzniecowie. Od 1931 roku zakład działał jako Koniakowska Fabryka Fajansu im. M.I. Kalinina w Regionie Kalininskim. Z kolei od 1937 roku firma nazywała się Koniakowska Fabryka Fajansu im. M.I. Kalinina.
W drugiej połowie lat 20. minionego wieku w zakładzie pojawili się projektanci I.G. Frih-Har oraz I.S. Efimova. Początkowo ich obecność nie miała jednak wielkiego wpływu na asortyment zakładu.
W 1930 roku do fabryki trafiła absolwentka fakultetu ceramicznego Sofia Pressman znana z prac o radzieckiej, rewolucyjnej tematyce. W 4 lata później w zakładzie uruchomiono laboratorium artystyczne. Na Wielkiej Światowej Wystawie w Paryżu w 1937 roku fabryka zdobyła Grand Prix, a kilku pracujących dla firmy artystów zdobyło złote medale za swoje prace.
W pierwszych latach po II wojnie światowej koncentrowano się na masowej produkcji opartej o przedrewolucyjne wzory Kuzniecowa. W latach 50. XX wieku i później nadal stawiano na masową produkcję, ale wdrażano już projekty związanych z koniakowską fabryka artystów.
W oparciu o laboratorium artystyczne firmy działa nadal spółka Koniakowski Fajans.
