Talerz powstał w Chmielnie na początku XX wieku.

Talerz pochodzi z lat 1904 - 1924. Jest sygnowany na podstawie okrągłą pieczęcią. Jego średnica to 19,5 cm.

Rodzina Neclów zajmuje się garncarstwem od 10 pokoleń. Ciągle działający warsztat znajduje się w Chmielnie na Kaszubach.

Warsztat został założony w 1907 roku przez Franciszka Necla, który przyjechał do Chmielna w 1897 roku. Jego ojciec Michał Necel VI (1831 - 1895) był właścicielem warsztatu garncarskiego w Kościerzynie. Po śmierci ojca Franciszek sprzedał biznes w Kościerzynie i zdecydował się na poszukanie szczęścia w Ameryce. Po kilku latach z resztką kapitału musiał wrócić w rodzinne strony.

W Chmielnie Franciszek Necel VII (siódma generacja garncarzy w rodzinie) rozpoczął pracę jako czeladnik w warsztacie Szczepana Kręczkowskiego. W 1907 w końcu dysponował odpowiednią kwotą, aby postawić własny piec. Branża przechodziła jednak kryzys, co zmusiło Franciszka do skoncentrowania się na wyrobie ceramiki dekoracyjnej. Pozostał wierny tradycji wykorzystując motywy charakterystyczne dla kaszubskiej ceramiki: bukiet bzu, tulipany, gwiazdę kaszubską, rybią łuskę, wianek kaszubski i lilię.

Już w latach 20. XX wieku warsztat Franciszka zyskał sławę centrum sztuki ludowej. W 1923 roku warsztat odwiedził prezydent Stanisław Wojciechowski. Franciszek Necel zmarł w 1935 roku. Tradycję rodzinną kontynuował Leon Necel VIII. Leon odziedziczył nie tylko warsztat, ale również talent. Szybko zyskał grupę stałych klientów. Część wyrobów była nawet eksportowana.

Warsztat wstrzymał działalność produkcyjną podczas niemieckiej okupacji. Leon niechętny do współpracy z nazistami znalazł się na ich czarnej liście i musiał uciekać z Chmielna. Powrócił w 1945 roku. Warsztat był jednak zniszczony. Produkcję udało si rozpocząć dopiero w 1946 roku. Sytuacja polityczna sprawiła, że w 1950 roku warsztat garncarski Neclów stał się częścią Cepelii, a Leon jednym z pracowników. Leon Necel zmarł w 1968 roku.

Tradycyjne wzory rodziny Neclów wykorzystywane przy produkcji ceramiki odziedziczył syn Leona, Ryszard. W 1979 roku Neclowie odzyskali budynek warsztatu. W 1993 roku warsztat zamieniono w "żywe muzeum" ceramiki. Ryszard Necel zmarł w 1996 roku. Rodzinną tradycję kontynuje jego siostrzeniec Karol Elas, który przybrał nazwisko Necel.